என் ஆசிரியர்

கருவில்
என்னை
பத்து மாதம்
சுமந்தாள் என் தாய்
வலிகள் தாங்கி

ஒவ்வொரு வருடமும்
பத்து மாதம்
எங்களை
செதுக்குகிறீர்
விழிகள் மூடாமல்

பலரை அரியாசனம்
ஏற்றினீர்
உங்கள் சிரியசானத்தில்
கூட அமராமல்

திரிகள் பல
மாறிக்கொண்டிருக்க
விளக்காய் நீங்கள்
மட்டும் மாறாமல்

சிறு பொறியாய்
உங்கள் அறிவு
ஆற்றியது பலரை
ஒளி சுடராய் வாழ்வில்

தினம் பூக்கும்
மலர்களை போல
உற்சாகமாய்
பட்டை தீட்டும்
நீங்கள்

மாலையில் கூட
சோர்ந்து விடுவதில்லை
சூரியகாந்தி போல

சில நேரம் நீங்கள்
காட்டும் கண்டிப்பு
என்றுமே மாறியதில்லை
உங்கள் மேல் கோவமாக

உங்கள் அன்புக்கு
நாங்கள் மட்டுமல்ல
இந்த பள்ளிக்கூடம்
கூடமும் அடிமை

ஆற்று நீர் போல
நாங்கள் ஓட
அருவியாய் கொட்டி
கொண்டிருக்கிறீர் நீங்கள்
வறட்சி காலத்தில் கூட

உங்கள் வகுப்பு மட்டும்
இருந்து விடாத
என ஏங்கியது
நாங்கள் மட்டுமல்ல
பல வகுப்பறைகளும் தான்

உங்கள் பிரிவு
என்றுமே
ஆறாத ரணம் தான்
எங்கள் வாழ்வில்

என்றும்
உங்கள் மாணவனாய் ..........................