எழுந்துவா என்று, எப்போதும் கதற மாட்டோம்...!
ஓடிவா என்று ஒருபோதும் அழுக மாட்டோம்...!
பாரதத்தை கட்டமைத்து சோர்ந்து விட்டீர்...
உயிரை கட்டவிழ்க்க காலனையும் அழைத்து விட்டீர்...!
நீ "விதையாக" முடிவெடுத்த பிறகு, விருட்சத்தின் வளர்ச்சிக்கு தடையாக மாட்டோம்...!
பாரதத்தின் இரத்தினமே..
பண்பின் இலக்கணமே..
தங்க நாற்கரச்சாலை, தந்த உன் கைகள் விண்ணிலிருந்து ஆசீர்வதிக்கட்டும்..!
பொக்ரான் கண்ட பொன்மனமே, உன் எண்ணங்கள் தாமரையாய் மலரட்டும்..!
சமதர்ம வரலாறு சொல்லும்,
சனாதன தர்மமே..
சிலருக்கு மரணம் தண்டனை..
உனக்கு வரம்..!
உன் ஆன்மா பாரத அன்னை மடியில் துயிலும்..!
காலம் உன்னால் தூய அரசியல் பயிலும்..!
போய்வா.. போய்வா..
நிம்மதியாய் போய்வா..!
No comments:
Post a Comment